Singer-songwriter en multi-instrumentalist Tamara van Esch componeert eclectische barok indiefolk die doet denken aan This is the Kit en Mitski. Voorheen bracht Tamara van Esch als Mevrouw Tamara drie goed ontvangen albums uit. Ze speelde shows o.a. in Paradiso, Melkweg, Het Zonnehuis, Landgoed de Paltz, PAARD, Hedon, van Gogh Museum, 013, De Helling, Simplon, TivoliVredenburg, Roode Bioscoop, Ekko, Cinetol, op nationale TV (BNN/VARA, AVRO, NTR) en NPO Radio 1, 2, 3FM 4 en 5 en tourde in VK, Italie, Belgie, Duitsland, Cyprus en Japan. Met haar album Tussen Lagen geeft zij een podium aan ongewone verhalen die tevens hoop geven, voortgekomen uit interviews met psychisch kwetsbare mensen, waarvoor songteksten en artwork samen met hen zijn gemaakt. Momenteel werkt ze aan een nieuw album, als haar 200-jarige persona Gracie die in 2045 leeft en haar verleden en toekomst beschrijft. Tamara speelde wereldwijd optredens in bands van dream folk tot hardrock. Naast haar eigen muziek is ze momenteel actief als toetsenist, gitarist en vocalist bij Blaudzun en Render Ghosts.
Met hele kleine stapjes
Zet ik mij voort
Toe aan verandering
Niet zoals ‘t hoort
Met veel te zachte zinnen
Spreek ik mij uit
Kom wals eroverheen
En ik stap eruit
Volledig overgeven
Liever niet
In mijzelf geweven
Dat is veilig
Ik wil niet langer dreigen
Want het heeft geen zin
Je zinnen aaneen te rijgen
Er zit geen reden in
Volledig overgeven
Nog even niet
In mijzelf geweven
Dat is veilig
Weer telkens overwogen
’t Siert me niet
De realiteit uit gezogen
Om te leren dat ik die niet maken kan
’t Gaat niet om de dingen
Die je met open ogen ziet
Maar wat je wil bezingen
In ’t onderliggend lied
Men zei mij: “Doe maar gewoonâ€
Begrijp het niet verkeerd
In tweeën mijn persoon
Maar wat is dat precies?
Op de grenzeloze achtergrond
Met het filter constant uit
Teken ik een overzicht
Dat trots werd gebruikt
Dat is hoe je denkt en voelt
Door de hoofdpijn ben ik kwijt
Hoe te kleuren met mijn omgeving
Dit is uit balans
Dat is mijn bewustzijn
Ik ging over mijn grens
Het blauwe is wat ik leerde
Dit is uit balans
Dat is mijn bewustzijn
Ik ging over mijn grens
Een trechter, een vergiet
Die verticale lijn ben jij
Je vliegt niet meer veilig
Je hart op oneindig,
Want dit valt niet hard
En ruik om je heen,
Het simpele heeft zoveel te bieden
Duidelijk dat er iets in ’t verschiet ligt
Beter laat ik het nu los
Je onthoudt dit vast, houd dit vast
Je lach op oneindig
De plek niet meer heilig
Te ver om terug te gaan
Ik hef m’n hart
Het simpele heeft zoveel te bieden
Duidelijk dat er iets in ’t verschiet ligt
Beter laat ik het nu los
Je onthoudt dit vast, houd dit vast
Duidelijk dat er iets in ’t verschiet ligt
Beter benoem ik niet wat het is
Je onthoudt dit vast, houd dit vast
Aan jou heeft het nooit gelegen
Met de fiets vanuit Zeist
Kom ik beter wat later
Om de hoge verwachtingen voor te zijn
De blokkade verdwijnt
Mijn verhaal doet er niet toe
Ik verzoek geen verdieping
Van een ander die het hoort
Moet zien wat me toekomt
Bij gebrek aan beter
Kom ik hier langs
Voor het klaren van een klus
Toch kom ik hier graag
Of haal wat steun
Het liefst luister en dans ik en oogst ik de nacht
Heb ik te weinig uit de dag gehaald
Mijn verhaal doet er niet toe
Liever zeg ik iets positiefs
Ik verzoek geen verdieping
Van een ander die het hoort
Moet zien wat me toekomt
Na een zoektocht veertien jaar
Deels geslaagd
Heb ik nu een stuk minder nodig
En ik voel me niet vertraagd
Het falen van de ijskoningin
Met haar verkeerde namen
En klassieke waanzin
Het falen van de ijskoningin
Met haar verkeerde namen
Ze was geen bekwame
Stabiel over een paar jaar
Geen verschil
Tussen nacht en dag
Hij snapt wat er speelt
Met een identiteit
Het falen van de ijskoningin
Met haar verkeerde namen
En klassieke waanzin
Het falen van de ijskoningin
Met haar verkeerde namen
Ze was geen bekwame
In het aquarium
Zoek ik balans
Om te ontsnappen uit de spiraal
Mag ik verdrinken
Diepe dalen vergeten
En aanwezig zijn
Mijn eigen medicijn
Begon fantastisch / Afhankelijkheid, eenzaamheid
Ik probeerde zelf
Dat ging snel snel snel / Alles kan alles mag
Onrustig instabiel
Bepaal een richting
Nu zoek ik nog steeds
Laat mij eens kijken
In de onderwaterwereld
Vissen zien dansen
En begrijpen hoe ‘t zit
Wie ben ik om te zeggen
Mijn eigen medicijn
Begon fantastisch / Afhankelijkheid, eenzaamheid
Ik probeerde zelf
Dat ging snel snel snel / Alles kan alles mag
Onrustig instabiel
Bepaal een richting / Schema en structuur
Tevreden met jezelf / Veeleisend ben ik wel
Nu zoek ik nog steeds
Misschien weet ik niet goed
Wat er toen gebeurde
In mijn ogen was ‘t normaal
Toch moest ik herstellen
Ik was anders en ik was stil
En al was ik in de war
Niemand zei wat
Hier voel ik me echt thuis
Leer wat mensen kennen
Nu geniet ik van ‘t kleins
dat zich ontpopt
Driemaal overkwam ‘t
Ik denk wel dat t klopt
Ik viel in slaap
Maar nu is ‘t fijn
Liever alleen vertrouwd
Bekijk ik wat zich ontvouwt
Ik was anders en ik was stil
En al was ik in de war
Niemand zei wat
Ik herinner mij de dagen
In het vertragen
Moeten wij dat dan verdragen
En ‘t menselijke vergeten
Zonder toe te geven
Ieder een verhaal
Een eigen plek
Zoekend naar verbaal
Nederig en dankbaar
Leef zonder muur of deur
Luister naar de sleur
‘n Paar blijven me bij
Geen dag gelijk
Ik herinner mij de vragen
Die ik niet meer stel
Want stel, ja stel
Dat ik je niet meer kan redden
Dat is waar ik soms ben
Rechtop tussen lagen
Van warmte en van spijt
Eindeloze dagen
Geen toezicht
Leef zonder muur of deur
Luister naar de sleur
‘n Paar blijven me bij
Geen dag gelijk
Ik zie dat je van alles over mij wilt weten
En ik heb dat precies hetzelfde
Precies hetzelfde
En ik denk dat ik altijd
Altijd aan jou ga mogen denken
Het is misschien beter zeggen zij
Om het te laten bij die tijd
Niemand weet beter want het blijkt
Nooit zo duidelijk
Snel zal het niet verdwijnen het voelt stevig
Het voelt alsof het blijft
Maar wie kan dat nu al weten
Noem mij naïef, tussendoor of vrij eenvoudig
Het is misschien beter want ik blijk
Nooit zo duidelijk
Geef het de ruimte die het nodig heeft
Om te ademen want het leeft
Zal het snel verdwijnen of is het stevig?
Voelt het of dit blijft?
Dat kunnen wij niet weten
Zo uit balans
Een stap terug
Hervind balans
Kon ik terug
Geprobeerd, doorzichtig
Ik hel te veel naar een kant
Denk niet na
Niet met een manier
Zo zit ik niet in elkaar
Zo kan je niet
Voor eeuwig blijven houden
Geef het de ruimte die het nodig heeft
Uit te ademen wat niet meer leeft
Snel was het toch verdwenen ik ben hevig
Het voelt als niets
Willen wij dat weten?
Jij ziet slechts mijn huls
Omdat je liever je ogen bedekt
Dan mij de ingang te laten zien
Jij maalt graag
Met een basis van simpele meel
Zonder het fundament
Jij fantaseert liever
Zuigt de adem uit wat niet is
Jij fantaseert liever
Dan dat je drinkt van wat wel
Zelfs zijn wij dat al voorbij
En vechten wij alsof vergane glorie
Maar er was geen mogelijkheid
Jij fantaseert liever
Zuigt de adem uit wat niet is
Jij fantaseert liever
Dan dat je drinkt van wat wel
Jij ziet alleen mijn huls
Laat de ingang niet zien
Jij maalt graag over ons
Zonder het fundament
Zuigt de adem eruit
En drinkt niet van wat is
Vuurwerk is afgeschaft
Weggehouden door vrees
Voor iets wat mooi kan zijn
De stad slokt mij op
De stad lacht mij uit
Zij toont geen empathie
Nee niet meer voor mij
Want ik ben niet meer nieuw
De stad kotst mij uit
Nadat zij me heeft gebruikt
Om haar bomen te laten waaien
Zodat zij voor de toekomst kan zaaien
De stad pakt mij op
En belooft mij al het moois
Alleen geloof ik haar niet
Want vorige keer
Stelde zij mij teleur
Zij lokt mij uit
Mijn donkere kant
Naar boven te halen
Ja zij heeft geen genade
Al weet zij allang niet meer wie ik ben
Dag stad, ik stap op
Ga terug naar waar bomen vanzelf zullen waaien
En er verse melk en honing gemaakt worden tot
Het einde
Op ‘t moment dat jij
De wereld niet meer snapt
Moet alles even stilstaan
Er is een error in je hoofd
Die zich niet herstellen kan
Error in je hoofd
Er is een error in je hoofd
Op ‘t moment dat jij
Even vastloopt
Houd jij je hoofd vast
En roept herhaaldelijk
Tot daar de redding is
Die het glad strijkt
Error in je hoofd
Er is een error in je hoofd
De heling duurt lang
Altijd dacht ik dat het goed was zo
Ik zag niet in dat
Ik met jou
Zoveel beter word
Ik overschatte
Hoe ik alleen was
Dacht dat ik dat kon
Dat ik ‘t goed deed zo
Nog steeds denkt zij dat het goed is zo
Elke dag werkt ze
Tot ze neervalt
Helaas is dat zo
Zij keek in de spiegel en zei tegen zichzelf
Dat het goed was zo
Zij wil weer terug bij
Haar oude liefde
Want zij denkt dat het
Dan maar moet zo
Zoveel mogelijk feestjes
En afleiding zoekt zij
Dat is elke week zo
Zij keek in de spiegel en geloofde zichzelf nu echt
Dat het goed was zo
Goed was
Zo zoet en sappig als ik in je bijt
Zo gecompliceerd maak ik dat wat lijkt
Aanwezig te zijn
Maar in welke vorm?
Wat je onthoudt en hoe je naar me kijkt
Elk klein detail dat mij verblijdt
Een soort codetaal
Die ik over analyseer
Op mijzelf sta ik sterk
Het geeft niet, ik investeer de tijd
Om te kijken of het is wat het lijkt
En zal het moeten accepteren
Als het iets anders is
En zal het moeten accepteren
Als het iets anders is
Op mijzelf sta ik sterk
Althans dat is wat ik geloof
Zonder aandacht aan het werk
Voordat ik mij van jou beroof
Tot aan
Halverwege daar
Blijf daar maar staan
Niet één stap dichterbij
Tot aan
Halverwege daar
Sta jij wel goed en wacht tot ik zeg dat je weer mag
Tot aan
Halverwege liet
je toe maar bleef twijfelen of het wel kon
Je raakte een grens
En maakte je zorgen
Je voelde de wens
En hield het verborgen
Tot aan
Halverwege daar
Bepaalde jij dat wij weer één stap terug
Tot aan
Voorbij de helft en met
wat moeite zag je dat het anders ging
Tot daar
een halt erop en ik stap er overheen
Je raakte een grens
En maakte je zorgen
Je voelde de wens
En hield het verborgen
Tot daar
De toekomst lacht ons toe
En maakt de ogen moe en zie
Daar zijn wij beland
Het is koud in mijn hart
ik laat niemand toe
Het is koud in mijn kamer
Want ik houd de deur dicht
Ik zie jou zo graag
Het is druk in mijn hoofd
Want ik overweeg alles
Tot het er niet meer is
Moet ik mij altijd inhouden?
Op mijn tenen of mijn hoede
Mensen niet vertrouwen
En niet meer uitgaan van het goede
Is dit hoe de liefde wordt geweerd
En hoe zwartgalligheid overblijft
Geef mij die rustige schone voor hij leert
Dat de wereld op onzekerheid drijft
Nog zo mooi, voorzichtig, ongeschonden, onbeschadigd
En met zichzelf verbonden
Het is warm in mijn hart
Want ik laat jou toe
Het is warm in mijn kamer
En ik doe de deur dicht
Lost in the forest
With no branches to track
He is miles away
And doesn’t look back
Rain pouring from his face
He doesn’t even notice
A girl swipes it away
He doesn’t even notice
Will she meet him again someday
Will he then be able to swipe it away
The rain that has fallen on her cheeks
Or won’t he notice it’s there
Lost in the forest
With no branches to track
He is miles away
And doesn’t look back
I’ll gladly leave my house
I’ve had enough hours here
You deserve the space now
I’ll make room for your belongings
Make yourself comfortable
I’ve already said goodbye
I can live with this and will live on
Even though my neighbours say I won’t
You don’t have to listen to everyone
I hope you’ll enjoy your stay
They don’t know whom they speak of
When you accuse you of doing that
They’re talking about themselves
It’s what they’d do when they’d go abroad
They don’t know what they speak of
There’s so much to enjoy about this
They’re talking of somewhere else
As if that would change things in a good way
When I look back one year ago it was so easy
We could watch our plans grow but didn’t see
What we needed back then to keep steady and still
It was before he said he can not picture us together
Yesterday I didn’t know anything about it
I thought we were building up and going right
It was before he said those words
It was before he said he can not picture us together
I was stupefied
Felt stuck in this place
Insomnia ruled my nights
And I wondered through foggy days
The walls were so close to me
They blocked my thoughts
Didn’t see any way out of it
“It’s a common thing”, they told me
“You’ll learn”
I felt hollow and empty
But now I’m in my cocoon
In here it’s safe and sound
To me it’s perfectly attuned
It’s where ideas are born
I’ve found a way of living
That seems so simple
But why is it then that we choose something different?
Now I’m in my cocoon
There’s enough space to breathe
I can let my mind go elsewhere
Now the norm is meaningful
It’s become crucial to me
And I have my ambitions back again
I decided to start all over
And work in a place
Where I feel free
A cat is purring by my side
It helps me focus
I can feel its warmth
I pet it softly in return
I’m in my cocoon
In here it’s nice and warm
To me it’s perfectly attuned
It’s where ideas are born
My days start with a pleasant feeling
I don’t plan anything special
They’re just ordinary days
And that’s fine
De open zaak die ervoor zorgde
Dat het veld in mij voortging
Dat het veld, gemaaid door de branding
En wat er is, speelt in mijn hoofd
Het mooiste
Wat het is, weet ik niet goed
De zaak nog onopgelost
In het laatje
En maar een kan het zien
Reizend met het mysterie meer
Door de straten
Nalevend hoe hij hoopt
Hoe ik hoop hij ook
Pak het hier, pak het daar
Jij mooiste
Neem het mee en voel maar
Wanhopig overal aanwezig
Hoe ik hoop hij ook
Jij bent de moeder van mijn kind
Waar jij faalt, ben ik bezind
De moeder van mijn kind
Al wat jij denkt noch vreest
Is altijd al van anderen geweest
Nooit bezat jij jezelf
Zoekend naar je eigen helft
Nu kleedde jij je uit
Baarde een kind, at beschuit
Tegelijk baarde jij jezelf
Ontbarend van die nare helft
Ontbarend van die helft
Nu ben je pas geboren
Door je pasgeborene
Laat je leiden, voel hoe fijn
Je samen met je kind kunt zijn
Bevrijd van je leegte, verlost van je schaamte
Het was de koudste dag van het jaar
Ik hield mijzelf erg goed voor de gek
Aangespoeld op een koud strand
Het zout dat mij bijt
Ik voelde kilheid in mijn jas
Het werd eens tijd voor verandering
Maar dat ging niet zomaar
Overwoekerd met hagelstenen
Zo koud dat het snijdt
Maar ik fietste door
Tot ik niets meer voelde
Ik was niet meer
Het was de koudste dag
Ik voel niets
Ik hoor alles
Ik zie een beetje
Maar ik weet niet wat ik voel
Ik dacht niet na
Toen was het goed
Maak mij blind
Want ik weet niet wat ik voel
Het maakt mij in de war
Maar zodra mijn hersenen meedoen
Begint de twijfeling
Geeft mij een klap in mijn gezicht
Doet mij meer dan ik beseffen wil
Ik voel niets
Ik hoor alles
Maak mij blind
Want ik weet niet wat ik voel
Zet mijn gedachten stil
En laat mij denken aan lege dagen
Zo prachtig dat het om jou gevoeld wordt
Naar je vanwege dat het past
De mijne schuift de pootjes
Als was het alleen voor het plakken geweest
Onaangenaam onbekwaam
Ongepast opgepast
Onredelijk mag ik het niet noemen
Onsmakelijk maar lief eet zij de pap
Welnu grijpt het niet te veel
Besteed en niet voor allen bestemd
De aangeraden film keek ik
De tuinman met je stem was er
Ik wist niet dat ik alle muisjes vermoordde
En de muiltjes in scherven deed gaan
Of dat er een sprookje in jou kon ontstaan
Ik was daar niet vanuit gegaan
Ik wist niet dat het kon
Elke keer dat ik geloofde
Werd ik vergeten en vervangen
Dus ik snapte niet dat het bestond
En dat er een sprookje in jou kon ontstaan
Ik was daar niet vanuit gegaan
Ik wist niet dat het kon
Ik was daar niet vanuit gegaan
Ik wist niet dat het kon
Ik wist niet dat het kon
Ik denk wat ik was
En ik zit eraan vast
Mijn hoofd zegt mij wat te doen
En ieder om mij
Ieder om mij
Geeft mij ongelijk
Ieder om mij
Ieder om mij
Alleen zit ik vast
Ik wil niet veranderen
Laat mij maar zijn
Laat mij maar dwalen
In mijn eigen poel
Laat mij maar ontdekken
Dat ik altijd ongelijk heb
Maar tot dan toe wil ik het zelf doen
Al die grote gedachten
Zijn veel te gevaarlijk
Voor mij
Nu ik zo klein ben
Ik laat mij niet graag vertellen
Wat men denkt of hoort
Wanneer men mij ziet
Stilstaand kijk ik toe
Ik wil niet veranderen
Ik denk wat ik was
En ik zit eraan vast
Mijn hoofd zegt mij wat te doen
En ieder om mij geeft mij ongelijk
Het is onmogelijk of ik ben juist lui
Laat mij vergeten
En wegrennen naar dat iets
Veel liever zou ik stoppen
Maar ik zit eraan vast
Het omschakelen is het lastigst
En kost niet alleen tijd maar juist veel meer
Laat mij vergeten
En wegrennen naar dat iets
Ik denk wat ik was
En ik zit eraan vast
Ik maak af wat ik moet
Om te blijven staan
Telkens maar heen en weer
Word ik dan niet wakker
Zij mogen zoveel meer
Blijf ik onrustig
Of zit ik dan echt vast?
Erg goed bent u eerlijk
Aanwezigheid is heerlijk
Gezelligheid onontbeerlijk
Kleine duiveltjes in uw hoofd
U voelt het is alsof verdoofd
Uw nachtlampje niet gedoofd
Nee, de zuster heeft u niet beroofd
Ik weet dat u haar niet gelooft
Alsof doet u goed, alsof doof
En opeens is het voorbij
In de lucht vlogen
Een fiets, een blik, een schrift
Kinderlijk geschreeuw
In de trein zit een vrouw die alleen maar aan zichzelf denkt
Waarom lacht ze?
Moeder dacht ze
Ben ik niet meer
Waar is de mijne
Nu zij had zo’n zeer
Dat dacht ze vast
De ellende goed in zicht
Gespannen hangend uit de ramen
Goh, een ambulance
Zo zakelijk en praktisch
Moet het opgeruimd
De agent doet ondertussen van
Padampadam zijn werk dan
Waarom lacht ze?
Moeder dacht ze
Ben ik niet meer
Waar is de mijne
Nu zij had zo’n zeer
Dat dacht ze vast
Iedereen belt maar praat niet
De conducteur stelt ons teleur
Terwijl hij ons geruststellen wil
De moeder komt geschrokken
Geleid door de man uit Groningen
Ik huil want het doet pijn
Iedereen heeft dat hier in de trein
De machinist mag vier maal de schrik van zijn leven
Maar nu
Valt alles op z’n plek
Al het fijne tegelijk
Vanaf hier gaat het goed
Maar nu
Komt het heel goed uit
Alles schuift in elkaar
Ik weet nog toen ik me zo anders voelde
Geen grip had op m’n dagen
Elke dag meer moe werd
Het waren slechts
Monsters in mijn hoofd
Het waren slechts
Monsters in mijn hoofd
Hoe kan het zo verschillend zijn?
Hoe kan het zo lang mogelijk?
Hoe kan het zo nieuw zijn?
Waar komt dit dan vandaan?
De open zaak die ervoor zorgde
Dat het veld in mij voortging
Dat het veld, gemaaid door de branding
En wat er is, speelt in mijn hoofd
Het mooiste
Wat het is, weet ik niet goed
De zaak nog onopgelost
In het laatje
En maar een kan het zien
Reizend met het mysterie meer
Door de straten
Nalevend hoe hij hoopt
Hoe ik hoop hij ook
Pak het hier, pak het daar
Jij mooiste
Neem het mee en voel maar
Wanhopig overal aanwezig
Hoe ik hoop hij ook
Jij bent de moeder van mijn kind
Waar jij faalt, ben ik bezind
De moeder van mijn kind
Al wat jij denkt noch vreest
Is altijd al van anderen geweest
Nooit bezat jij jezelf
Zoekend naar je eigen helft
Nu kleedde jij je uit
Baarde een kind, at beschuit
Tegelijk baarde jij jezelf
Ontbarend van die nare helft
Ontbarend van die helft
Nu ben je pas geboren
Door je pasgeborene
Laat je leiden, voel hoe fijn
Je samen met je kind kunt zijn
Bevrijd van je leegte, verlost van je schaamte
Zo prachtig dat het om jou gevoeld wordt
Naar je vanwege dat het past
De mijne schuift de pootjes
Als was het alleen voor het plakken geweest
Daar zit je dan met je lange haar
En je bril op de stoel
Je bent er niet
Waar ben je dan als je werkt of zit
Als je kinderen verzorgt?
Je weet het niet
Dat zeg je zo vaak
En dat doe je ook
Als een waas hier en daar
Maar de foto’s zo mooi
Een brok in je keel
Overdag kun je het niet
Gisteren was je woensdag
Morgen ben je het weekend
Nu ben je vorige week
Je bent er niet
Je weet het niet
Erg goed bent u eerlijk
Aanwezigheid is heerlijk
Gezelligheid onontbeerlijk
Kleine duiveltjes in uw hoofd
U voelt het is alsof verdoofd
Uw nachtlampje niet gedoofd
Nee, de zuster heeft u niet beroofd
Ik weet dat u haar niet gelooft
Alsof doet u goed, alsof doof
Er staan op dit moment geen optredens in de planning.
Live Nation Agency (Belgium)
Jan Smeets
jan.smeets@livenation.beTiny Room Records (Netherlands)
Stefan Breuer
booking@tinyroom.nl